Wkkw składa się z trzech prób: ujeżdżenia, crossu i skoków. Celem tych zawodów było zademonstrowanie zarówno zdolności, wytrzymałości i szybkości koni, jak również ich elegancji oraz zgrania konia z jeźdźcem. 

Ujeżdżenie
Konkurs ujeżdżenia polega na wykonaniu odpowiednich figur na czworoboku o wymiarach 20 x 60 m. Sędziowie oceniają precyzję i elegancję wykonania figury, posłuszeństwo konia, jego sposób poruszania się w stępie, kłusie i galopie, a także dosiad jeźdźca.

Cross
Próba terenowa rozgrywana jest na urozmaiconym terenie z przeszkodami stałymi. Zawodnicy mają do pokonania, w zależności od klasy konkursu, dystans długości od 2300 do 6400 m, w tempie od 500 do 570 m/min. Na trasie znajduje się 15-40 przeszkód o wysokości do 120 cm. Przeszkody o dużym stopniu trudności muszą mieć alternatywną możliwość ich pokonania, łatwiejszą, ale bardziej czasochłonną.

Skoki
Konkurs skoków rozgrywany jest na zasadzie konkursu dokładności, przeszkody mają wysokość od 100 do 130 cm i nawet lekkie potrącenie przeszkody przez konia powoduje zrzutkę lub wyłamanie, a w konsekwencji punkty karne. Konkurs na parkurze jest sprawdzianem kondycji konia po próbie wytrzymałości.

SŁOWNICZEK PRZESZKÓD

STACJONATA - przeszkoda pionowa, konie nie lubią przez nią skakać, ponieważ trudno jest im ocenić punkt odskoku, obecnie jest coraz rzadziej stosowana w zawodach wkkw.

OXER - przeszkoda wysoka i szeroka, bardzo przyjazna dla konia, ale niezbyt często stosowana w crossie ze względu na bezpieczeństwo, zdarza się, że koń może wskoczyć do środka oxera.

STÓŁ - typowa i bardzo popularna ostatnio przeszkoda crossowa, bardzo bezpieczna, wysoka i jednocześnie szeroka przeszkoda, gdzie koń może się odbić od jej górnej części i bezpiecznie wylądować. W zawodach Pucharu Narodów maksymalna wysokość stołu może wynosić 120 cm, a maksymalna szerokość 180 cm w najszerszym miejscu.

HYRDA - przeszkoda zabudowana z części stałych oraz wystających gałęzi, gałązki wykorzystywane do budowy tej przeszkody mogą być brzozowe, świerkowe lub sosnowe, wystają około 20-30 cm ponad wysokość przeszkody, trudność jej polega na tym, że wydaje się ona znacznie większa, wyższa niż jest w rzeczywistości, koń nie skacze ponad gałęziami, tylko między nimi.

BANKIET - przeszkoda, która może być pokonywana w dół lub w górę, jest to pionowy stopień o wysokości między 100 a 120 cm, na który koń wskakuje lub z którego zeskakuje.

SZWED - nazwa pochodzi z języka szwedzkiego, inaczej nazywana jest kłodą na rowie, jest to umieszczona wzdłuż rowu drewniana kłoda, koń pokonuje ją razem z rowem.

COFFIN - przeszkoda składająca się zawsze z trzech elementów, gdzie zawsze elementem pomiędzy dwoma przeszkodami jest rów (konie nie lubią skakać rowów), w przeszkodzie typu coffin koń widzi rów dopiero w momencie skoku przez pierwszy człon, co bardzo często potrafi go zaskoczyć i zahacza wtedy o drugą przeszkodę.

SOUNKEN ROAD - inaczej przejście drogi, przeszkoda wywodzi się z Anglii, składa się zawsze z czterech elementów. Pierwszy znajduje się na płaskim podłożu, drugim elementem jest zawsze zeskok z bankietu, potem wskok na bankiet i czwarty element ponownie na płaskim podłożu, trudnością jest pokonanie czterech elementów w rytmie i balansie, co często kończy się wyłamaniem bądź zatrzymaniem na czwartym elemencie.

W załączniku znajdziecie Państwo ciekawe zestawienie pt. "Mistrzostwa Europy w WKKW, a Polacy".